ارزیابی و تحلیل ابعاد و مولفه های تاب آوری کلان شهر تبریز
امروزه عمدتاً شهرها و جوامع سکونتگاهی در مکان هایی ایجاد یا بنا شده اند که به لحاظ مخاطرات طبیعی در معرض وقوع انواع سوانح طبیعی و یا به دلیل پیشرفت های تکنولوژی در معرض انواع سوانح انسان ساخت هستند. نگاهی که تاکنون در مدیریت سوانح و مدیریت شهری وجود داشته، بیشتر نگاه مقابله ای و کاهش مخاطرات بوده است. در این میان، مفهوم تاب آوری، مفهوم جدیدی است که بیشتر در مواجهه با ناشناخته ها و عدم قطعیت ها به کار برده می شود.
هدف از این مطالعه، ارزیابی و سنجش میزان تاب آوری کلانشهر تبریز بدون در نظر گرفتن تهدید مخاطره خاصی می باشد.
بنابراین، ابتدا مؤلفه ها و ابعاد مطرح در تاب آوری شهری تدقیق گردید. سپس با استفاده از دیدگاه خبرگان حوزه های مختلف که کاملاً مشرف بر وضع موجود کلانشهر تبریز در حوزه تخصصی خود بوده اند و نیز مطالعات تطبیقی، ابعاد و مؤلفه های نهایی نگارندگان ارایه شد و با تحلیل پرسشنامه ها و انجام مطالعات و محاسبات لازم میزان تاب آوری کلانشهر تبریز در ابعاد و مؤلفه های مختلف مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت.
با توجه به نتایج حاصل شده، میزان میانگین تاب آوری شهر تبریز برابر ۲۳/۲ است (پایینتر از ۳) که نشان می دهد در مجموع خبرگان براین نظر اعتقاد دارند که تبریز از لحاظ تابآوری در وضعیت کاملاً مطلوبی نیست. با اینحال بعد اجتماعی-فرهنگی بالاترین رتبه را در تاب آوری کلانشهر تبریز دارد.
دیدگاهتان را بنویسید