طرح جامع هنریک پتروس برلاگه (۱۹۳۴-۱۸۵۶)
هنریک پتروس برلاگه (۱۹۳۴-۱۸۵۶) معمار و شهرساز هلندی است. شاید بتوان برلاگه را نخستین طراحی نامید که تا اندازه زیادی به پاینده نبودن کارهای خود باور داشت و برخلاف بیشتر نظریه پردازان پیش از خود بجای آنکه کارهای خود را شیوه ای برای از میان بردن مشکلات بداند، آن را روشی برای کاهش مشکلات بر می شمارد. از این رو هنریک پتروس برلاگه را می توان از پیشگامان برنامه ریزی انعطاف پذیر دانست که حتی معماران و شهرسازان نوگرای پس از او تا چهار دهه به این ویژگی مهم نرسیدند.
اساس کار هنریک پتروس برلاگه خانه سازی در چارچوب قانونمندی کلی یعنی قانون هلندی در ۱۹۰۱ است. این قانون که از جامع ترین و پیشروترین قوانین شهرسازی و خانه سازی در دنیا بود، مقیاس گوناگونی برای برنامه ریزی و طراحی پیش بینی کرده ، طرح های جامع ، تفصیلی و پروژههای معماران را آشکارا تفکیک و مشخص می نماید.
تفاوت نوع مسکن پیشنهادی برلاگه باهم عصران خود در این است که در آمستردام ساختمان های جدید برای طبقه میانه کم درآمد و کارگران ساخته می شد. در ۱۹۰۲ مسئولیت طرح کامل یک محله مسکونی به برلاگه واگذار شد.
هنریک پتروس برلاگه اصولاً موافقتی با تئوری باغ شهر ندارد و در ۱۹۱۵ آشکارا آن را رد میکند. او ساختن آپارتمانهای مسکونی را تنها راهکار موجودی مسئله مسکن می داند ، مگر انکه در آینده مدل های دیگری ساخته شود که بتواند جایگزین مدل آپارتمانی گردد.
هنریک پتروس برلاگه اعتقاد داشت که مقررات شهر باید به جای توجه به تک خانه ها، معطوف به خیابان ها گردد، زیرا وقتی خیابان ها از تقشه ای اندیشیده شده برخوردار باشند و نظم و سلامت یابند، در پیامد آن ، خانه ها نیز از آشفتگی در امان خواهند بود.
نمای ساختمان های بدنه خیابان ها همانند و انسان را به یاد طرح های هوسمان می اندازند.
طرح جامع آمستردام تهیه شده توسط هنریک پتروس برلاگه و همکارانش را می توان نخستین طرح جامع شهری و تولد شهرسازی امروزی نامید.
طرح جامع آمستردام ، خط سیر گسترش آینده شهر را با در نظر گرفتن تمام عواملی که پایه های اجتماعی جامعه را پدید آورد، ترسیم کرد. همه پیشنهادها بر پایه پژوهش ها، آمار و ارقامی بود که برای بقاء و گسترش یک جامعه لازم شناخته شده بود. بخشی نیز به موضوع جمعیت پرداخته ، از علل افزایش جمعیت گرفته تا شمار کسانی که می توانند در منطقه مسکونی خود کار کنند را در بر می گرفت. ضریب افزایش جمعیت و شیوه تغییر آن نیز مشخص شده بود.
طرح جامع آمستردام ، علی رغم وسعت بالای فضای سبز پیشنهادی به شهر حال و هوای روستایی نمی بخشد. طرح جامع آمستردام تنها حدود کلی گسترش آینده را معین می دارد و طرح جزئیات آن را آزاد می گذارد. همین بود که معماران را در چارچوب معینی مقید نمی کرد و شهر به تناسب زمان نیازهای بعدی و البته در توافق با نقشه جامع گسترش می یافت. طرح جامع آمستردام برنامه ای برای نوسازی بخشهای مرکزی شهر نبود، بلکه شهری جدید را پی می ریخت. شکل طرح نیز به ایجاد کوچه های دالان وار و نقشه های شطرنجی مقید نبود، بلکه توجه به فضا – زمان که پایه شهرسازی نوین بود در آن به چشم می خورد.
مباحث آموزشی شهرسازی | کارشناسی ارشد شهرسازی | برنامه ریزی شهری | طراحی شهری | سیر اندیشه ها در شهرسازی
منبع: جزوه سیر اندیشه ها در شهرسازی
انتشار مطلب طرح جامع هنریک پتروس برلاگه با ذکر منبع بلامانع است.
دیدگاهتان را بنویسید